ต้นชก

ต้นชก พืชชนิดเดียวกับ ต้นชิด

ต้นชก เป็นชื่อเรียกในภาษาท้องถิ่นทางภาคใต้ โดยเฉพาะในจังหวัด พังงา สำหรับพืชชนิดเดียวกับ ต้นชิด หรือ ต้นตาว ในภาคกลางและภาคเหนือ ต้นชกเป็นพืชในตระกูลปาล์มที่มีเอกลักษณ์และมีอายุยืนยาวมาก

ข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับต้นชก

ชื่อเรียกและชื่อทางวิทยาศาสตร์

• ชื่อท้องถิ่น: ต้นชก (ภาคใต้ เช่น พังงา, ตรัง), ต้นตาว/ต้นต๋าว/มะต๋าว (ภาคเหนือ), ต้นชิด (ภาคกลาง)
• ชื่อวิทยาศาสตร์: Arenga pinnata (Merr.) (วงศ์ปาล์ม: Arecaceae/Palmae)

ลักษณะเด่น

1. อายุยืนและออกผลครั้งเดียว: ต้นชกเป็นพืชที่เจริญเติบโตช้ามาก ต้องใช้เวลาปลูกและดูแลนานถึง 15 – 25 ปี จึงจะออกผลให้เก็บเกี่ยวได้เพียง ครั้งเดียว ในชีวิต จากนั้นต้นก็จะค่อย ๆ ตายลง (จึงมีฉายาว่า “ต้นลูกฆ่าแม่”)
2. ลักษณะลำต้น: เป็นไม้ยืนต้นสูงชะลูด คล้ายปาล์ม สูงได้ถึง 20-25 เมตร ชอบขึ้นตามแนวภูเขาหินในป่าดิบชื้น
3. ผลผลิต: ผลชกออกเป็นพวงทะลายยาว มีผลติดกันเป็นจำนวนมาก ภายในผลจะมีเมล็ดสีขาวใสอยู่ 2-3 เมล็ด

ลูกชก (ผลผลิต)

ลูกชก คือ เนื้อในเมล็ด ของผลที่นำมาแปรรูปแล้ว มีลักษณะคล้ายลูกชิดที่เราใส่ในขนมหวาน แต่บางพื้นที่จะมีวิธีการแปรรูปที่แตกต่างกันเล็กน้อย:

• กระบวนการ: การเก็บเกี่ยวลูกชกนั้นยากลำบาก และต้องนำผลมาต้มในน้ำเดือดเพื่อกำจัด ยาง ที่ทำให้คันออกก่อน จากนั้นจึง แคะ หรือ ล้วง เอาเมล็ดในสีขาวออกมา ซึ่งมีลักษณะเหนียว นุ่ม หนึบ
• เมนูยอดนิยม: ลูกชกลอยแก้ว เป็นของหวานพื้นเมืองขึ้นชื่อของจังหวัดพังงา

ประโยชน์อื่น ๆ

นอกจากผลแล้ว ต้นชกยังมีประโยชน์อื่น ๆ อีกมาก:

• น้ำตาลชก: สามารถนำงวงหรือดอกมาปาดเพื่อทำ น้ำตาลชก หรือ น้ำตาลเหนา ซึ่งเป็นน้ำตาลที่มีรสหวานลึก
• ยอดอ่อน: ใช้ทำอาหารได้ทั้งคาวและหวาน
• ก้านใบ: นำไปทำไม้กวาดได้